Obecność pasożytów (ich form inwazyjnych) w środowisku zewnętrznym, po wydostaniu się z organizmu żywiciela jest jednym z podstawowych warunków rozprzestrzeniania się ich wśród zwierząt i ludzi. Najczęściej pasożyty (formy inwazyjne) wydostają się z organizmu zwierzęcia wraz z jego wydzielinami i wydalinami.

JAKIMI DROGAMI MOŻE DOJŚĆ DO ZARAŻENIA ZWIERZĘCIA?

1. kontakt bezpośredni – głównie dotyczy pasożytów zewnętrznych tj. pchły, wszy, świerzb.
2. droga pokarmowa – główna droga inwazji pasożytów wewnętrznych
3. droga przez powłoki zewnętrzne ( skóra) – często formy inwazyjne pasożytów są przenoszone przez stawonogi np. kleszcze przenoszą babesię.
4. droga śródmaciczna – zarażenie płodów w łonie matki. Tak dzieje się w przypadku zarażenia glistą psią. Larwy glisty otarbiają się w mięśniach suki i są niedostępne dla preparatów odrobaczających. W czasie ciąży dochodzi do uaktywnienia larw, wnikają one do krwiobiegu, a z krwią dostają się do płodów. Dlatego też szczenięta pochodzące nawet od suk odrobaczanych w czasie ciąży mogą być zarażone glistnicą.

CHOROBOTWÓRCZE DZIAŁANIE PASOŻYTÓW

Działanie to jest różnorodne. Pasożyty mogą powodować:

1. spadek odporności
2. hamowanie wzrostu i rozwoju
3. działanie chemiczne poprzez wytwarzane toksyny
4. działanie mechaniczne- duża ilość pasożytów może spowodować niedrożność, zatkanie jelit

NAJCZĘSTSZE INWAZJE PASOŻYTNICZE

Pasożyty wewnętrzne:

1. Tasiemce
2. Glisty
3. Toksoplazma

Pasożyty zewnętrzne:

1. Pchły
2. Świerzb
3. Nużeniec

ZWALCZANIE PASOŻYTÓW

Obejmuje czynności prowadzące do likwidacji lub ograniczenia występowania pasożytów. Zadanie to wykonujemy poprzez leczenie (uwalnianie od pasożytów zwierząt zarażonych) oraz profilaktykę (zapobieganie inwazji pasożytów).

Aby chronić zwierzęta i nas przed zarażeniem musimy pamiętać o:

• regularnych zabiegach odrobaczania
• sprzątaniu odchodów naszych pupili
• nie wyprowadzaniu zwierząt w okloice terenów zabaw dzieci
• nie pozwalanie zwierzętom na kontakt z odchodami innych zwierząt
• unikanie podawania surowego mięsa, szczególnie nieznanego pochodzenia.

KIEDY ODROBACZAĆ NASZE ZWIERZĘTA

Pierwsze odrobaczanie można wykonać w wieku 2-4 tydodni, drugie ok. 4 – 6 tyg, trzecie w wieku ok.10 tygodni. Do 6 miesiąca życia powinniśmy powtarzać ten zabieg co miesiąc. Później w zależności od sytuacji parazytologicznej i narazenia zwierzęcia odrobaczamy co 3 – 6 miesięcy. Poza wewnętrznym odrobaczaniem naszego pupila należy również pamiętać o walce z pasożytami zewnętrznymi takimi jak pchły i kleszcze. Stawonogi te bowiem często są przyczyną schorzeń alergicznych u zwierząt oraz biorą udział w przenoszeniu pasożytów wewnętrznych np. larwy pcheł biorą udział w przenoszeniu tasiemca.

Do zwalczania tych pasożytów istnieje cała gama preparatów w postaci:

• obroże (np. KILTIX)
• preparaty spot-on (np. Frontline, FIPREX)
• spraye (np. FIPREX)

Większość z tych preparatów wykazuje działanie p/kleszczom przez okres ok. 4-5 tyg. Oraz p/pchłom przez ok. 3 miesiące.

PODSUMOWANIE

Tak jak w przypadku szczepień również przy odrobaczaniu ustalenie właściwego programu najlepiej powierzyć lekarzowi weterynarii.