Pan Bóg jak wiadomo tworzył świat przez bodajże tydzień, a potem spojrzał na swoje dzieło i powiedział: „ Ooo k...a!”. A później dodał: „a, mam jeszcze chwilę, teraz zrobię coś naprawdę ładnego: coś mnie godnego, coś zaprawdę w boskim wymiarze. Coś takiego, co jest autentyczną kwintesencją piękna i nie ma wad”. I zrobił kota. (Andrzej Sapkowski). 17 lutego obchodzimy Światowy Dzień Kota.

W Polsce po raz pierwszy obchodzono to święto w 2006 roku. Święto to ma na celu pokazać ważność kota w życiu człowieka, ale również zachęcić nas do niesienia pomocy kotom bezdomnym oraz zwrócić naszą uwagę na ciężki los tych zwierząt, które nie miały szczęścia znaleźć kochającego właściciela i dachu nad głową.

W tym dniu organizowane są akcje na rzecz kotów.  W akcji udział biorą hodowcy, kluby felinologiczne, osoby prywatne, instytucje, a także szkoły czy przedszkola. Dodatkowo obchodom towarzyszą: pokazy kotów, konkursy dla dzieci, wystawy prac artystycznych związanych z kocią tematyką, wystawy fotografii, gratisowe porady weterynaryjne, spotkania z lekarzami czy hodowcami. Wszystko po to abyśmy mogli poznać te fascynujące zwierzęta bliżej i przekonać się, że zasługują na naszą miłość i szacunek. Wiadomo,że kot to nie pies, on zawsze chadza własnymi drogami i relacja kot-człowiek bywa trudna i wymaga wielu kompromisów.

Bo jak powiedział Eric Gurney: Rzeczą wielkiej wagi jest nieskończona rozmaitość kotów. Można wybrać kota stosownie do wystroju, zestawu kolorów, wysokości dochodów , osobowości, usposobienia itd. Lecz pod futrem jakiegokolwiek jest koloru, pozostaje absolutnie niezmienny, jedyny na świecie WOLNY DUCH.

Kot Maurycy

Wyzywają go od rabusiów gangsterów oszustów i wyłudzaczy
uliczników i zabijaków
Przeszkadza w posiłkach wskakuje na stół
i buszuje wśród szklanek i kieliszków
rozrywa paczki z jedzeniem przynosi w pyszczku złowionego szpaka
który postanowił zwiedzić pieszo trawnik przed domem
i zapłacił życiem za ten nieostrożny spacer
żąda bezapelacyjnie wejścia lub wyjścia z pokoju czy kuchni
wdaje się w zażarte bójki z sąsiedzkimi kotami
wydając przy tym przerażające wrzaski drapieżnika z dżungli
Nie schlebia nikomu i jest nieugięty w swoich chęciach
obojętny na nakazy i pieszczoty
tak pieszczoty bo nie zważając na jego naturę
pieszczą go i tulą
zachwycając się jego miękkim chodem i zręcznymi skokami
podają mu najlepsze kąski i pozwalają spać na swoich łóżkach
Więc nie za cnoty i charakter nagrodą jest miłość
i nie za posłuszeństwo ani lojalność
ale za wdzięk i niepokorność
za życie samo w sobie w całej jego oczywistości
Wielka jest bowiem w nas potrzeba kochania.
Julia Hartwig